«و اما حق رفیق و همراه تو این است که با او مصاحبت با بخشند گی و احسان داشته باشی تا جایی که برای تو راه باز است، و اگر نتوانستی حداقل نسبت به او انصاف را رعایت کنی و همانگونه که تو را مورد تکریم و احترام قرار می دهد او را اکرام و احترامش کن و آن گونه که درحفظ و نگه داری تو می کوشددرنگهداری او کوشا باشی ، و بر تو پیشی نگیرد و اگر پیشی گرفت به او عوض بدهی و تا آنجا که شاید در دوستی او کوتاهی نکنی، و بر خود لازم دانی که خیر خواه و نگهدار و پشت و پناه او باشی در

 طاعت پروردگارش و به او کمک نمایی که تصمیم بر معصیت و نا فرمانی خدا نگیرد، سپس بر او مایه رحمت باشی، و عذاب بر او نباشی و قوه ای جز از ناحیه خدا نیست.»«واما حق معاشر با تو این است که اورا فریب نداده و با او به دروغ و نیرنگ، دوستی ننموده و او را گول نزده و برای او کار شکنی نکنی، مانند دشمنی که برا ی طرف خودملاحظه ندارد،و اگر به تو اعتماد کرد هر چه توانی برا ی او بکوشی و بدانی که مغبون کردن کسی که به تواعتماد کرده است مانند ربا است و هیچ قوه ای جز از طرف خدا

 نیست.»

                                                         رساله ی حقوق امام سجاد- شرح نراقی