جوانان در انتخاب رفیق آسان پذیر و زود پسندند، زیرا آنان بیشتر با احساسات زود گذر و انگیزه های عاطفی متوجهند تا به محاسبه های عقلی.به همین جهت ممکن است کسی را که هرگز ندیده و نمی شناسد تنها بر اثر یک برخورد عادی یا پیش آمد اتفاقی محذوبش گردند و بدون اطلاع از سوابق خانوادگی و صفات اخلاقیش با وی رفیق شوند و ناسنجیده عمیق ترین روابط دوستی را با او بر قرار سازند. واضح است که چنین دوست های تصادفی و حساب نشده می تواند ثمرات تلخی به بارآورد و ممکن است جوان پاکدل و زود باوری را مجبور نماید که بر خلاف میل باطنی خود اسیر رفاقت عنصر فاسدی باشدو مدتی دراز مصایب سنگین دوستی اورا تحمل نماید. علی فرموده:«کسی که نا سنجیده با دیگران پیمان دوستی می بندد ناچار باید به رفاقت اشرار و افراد فاسد تن در دهد.»