امام وصیت نامه خویش را به فرزندش حسن (ع) اینگونه فرموده است : من شهادت میدهم که خدایی جز الله نیست و محمد بنده و رسول اوست که وی را به علم خویش برگزیده و انتخاب نموده است. ای حسن با گوش جان وصایای مرا بشنو و آنرا به کار گیر. آنها سفارش هایی است که پیامبر به من در هنگام مرگ فرموده و اینک من آنها را به تو باز میگویم.

دنیا را آن چنان عزیز و گرانمایه مدار تا تو را مجذوب خویش نماید و دلت را به سوی خود بکشاند.

نماز را در اول وقت به جای آور و زکات مال خویش را به بیت المال پرداخت کن.

مهمان را گرامی دار و از مردم فقیر و مستمند دستگیری کن.

صله رحم و بازدید از اقوام و خویشان را فراموش مکن و مرگ را در همه احوال بیاد آور، چنان در زندگی آماده مردن باش که اگر لحظه ای دیگر گریبانت را گرفت ، آسوده خاطر باشی.

در زندگی احتیاط کن و شتابزدگی را از خود دور نما و چنان راه و روشی را در پیش گیر که هم دنیا را داشته باشی و هم مرد آخرت باشی.

هنگامی که می خواهی بر سر سفره غذا بنشینی ، سعی کن گرسنه باشی ، هنگامی که هنوز سیر نشده ای دست از غذا خوردن بردارتا همیشه تندرست و سالم باشی .

سپس در پایان وصیت نامه خویش فرمود : مزار مرا از دیدگاه دشمنان پوشیده نگه دارید و قبل از اینکه منافقان و خوارج مزار مرا بیابند مرا به خاک بسپارید . ابتدا جنازه مجعولی را به سوی مدینه بفرستید و بعد از آن مرا در جایی که به شما می گویم دفن نمائید.