حضرت مهدی (عج) در میان سایر ائمه چون ستاره ای درخشان همچون خورشید است در میان منظومه شمسی که آنها با نور وی ، درخشان می شوند.
در شرافت نسب ایشان آورده اند که از جانب پدر به پیامبر و از طرف مادر به شمعون خلیفه حضر ت عیسی روح الله می رسد. فرشتگان در روز تولد او را به بارگاه الهی برده تا پروردگار از نور معرفت خویش در بتاباند.
گویند از طرف خداوند در خانه ای که آنرا بیت الحمد می نامند چراغی از روز تولد ایشان روشن شد که روشنایی آن تا روز ظهور ایشان جاودانی خواهد بود.امام زمان (عج) فرمود:«اسم مرابگذارید و کنیه مرا نگذارید. حرمت نام مرا نگاه دارید و آن را به کار نبرید.
ختم وصایت و حجت در روی زمین به ان حضرت انجام می پذیرد.
غیبت آن امام از روز ولادت و سپرده شدن ایشان به روح القدس برای تربیت در بارگاه الهی و موانست و مجالست ایشان با فرشتگان الهی و ارواح قدسیه. عدم معاشرت ایشان با کفار و منافقان و اینکه دستهای امام پاک و مطهر می باشد تاکنون دست ظالمی به دامانش نرسیده و با ایشان مصاحبت ننموده است.
با هیچکدام از جباران و ظالمان زمان بیعت نفرموده و هنگامی که او نماز می گذارد،عیسی بن مریم در قفای ایشان نماز می گذارد.
علامتی در پشت ایشان مثل علامتی که در پشت مبارک پیامبر اسلام موجود بود و آن نشانه ختم نبوت بوده ولی در پشت امام نشانه ختم وصایت می باشد.